itiraf....

kaç yıllık internet kullanıcısıyım.. yıllar, çok uzun yıllar evvel, migros'ta gezerken, bir kitap çarptıo gözüme, itiraf.com diye, okudukça gülddüm. ve o vakitten biri, düzenli bir şekilde itiraf ederim diye biten bir cümle beklemeyin, itiraf okurum. çok sıkıldığımda gülmek amaçlı, bazen hüzünlere ortak olmak amaçlı okurum. keyif alırım. bir laf vardır ve bu itiraf.com üyeleri için uygundur. itiraf ailesi... cidden orada insanlar, saçma gelse de, ayıp gelse de, bazen hayatı anlatıyorlar. az önce mesela, bir kaç itiraf okudum epey güldüm... ama dünde bir itirafı okudum ağladım.. çok ağladım.. çok eski bir itiraftı, itirafı yapan insan 11 senede 2 itiraf yapmıştı, ilk itirafı da çok hüzünlüydü, kız arkadaşı evlilik öncesi hamile kalmıştı, ve okumak için çocuğunu aldırmak istiyordu. üye ise, kız arkadaşına okuma isteği için hak veriyor, ama benim parçam, bizim parçamız diyordu. dua edin ikna edeyim diyordu. ve yıllar sonra, o aldırılmak istenen o bebek için yapılan başka bir itiraf vardı... bu defa o bebek büyümüştü,6,5 yaşına gelmişti, ve lösemi idi :( kan kanseri olmasının sebebini, bir zamanlar onu aldırmak istediği için bir ceza gören annesinin vicdan azabı, çok mutlu olan bir babanın, yıkılışı,çaresizlik ne ararsanız vardı... bir adam, kelimelerin içinde hüngür hüngür ağlıyordu... dayanamadım mesaj attım.. cevap gelir mi bilemem .. 2 sene geçmiş aradan.. ama dilerim Rabbim o yavruyu 2.ci kez bağışlamıştır.. hani derler ya, itiraf.com mu? sapık dolu derler, hayır.. göründüğü gibi değildir herşey.. yürek yangınları olanlarda var. birilerine anlatamayanlar... bir okuyuştu bugüne dair yazdıklarım.. okuduklarımı yazdım.. yazmayı seven bir insan okumayı da sever.. sevdiklerimi yazmayı bıraktırma Rabbim...