dün umutlu bir şey yaptım.. bit botanik bahçesine gittim ve bir sürü çiçek aldım. toprak aldım, hepsini balkonda karıp karıştırdım ve ektim.. üstesinden gelemem sanıyordum ama yorucu da olsa, ve biraz pislik içinde bıraksa da güzeldi.. Rabbim'in yarattığı güzelliklere hayran olmamak elde değil. elhamdülillah gören gözlerime.. tutan ellerime çok şükür dedim.. ve umarım büyürler.. sanki onlar büyüdükçe, benim içimde ki parça pinçik olan umutlar da büyüyecek gibi geliyor.. ne alaka değil mi? alakasız olur mu? çiçeklerim benim dünyamın anahtarları... yaseminlerim var, begonyalarım var, papatyalarım var. ve hepsi balkonda güne bakıyorlar... umarım yakında onları fotoğraflar ve burada paylaşırım..çiçekçinin bir uyarısı vardı, gece ya da sabah güneş yokken sulayın onları. yoksa sarartır vakitsiz sulamanız onları dedi.. vakitsiz herşey hepimizi nasıl heder ediyor bunu anladım o anda... vakitsiz esen rüzgâr nasıl dalı kırarsa, vakitsiz sevmeler de öyle mahveder insanı.. ve zamansız gidişler yok eder aşkları... şimdilik hoşkal... yeni umutlar açtırsın herkesin yüreğinde en güzel yazıcı... mutlu bayramlar canım ülkem..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder